BU BİR TOMBİĞİN GÜNCESİDİR, ACITIR, AĞLATIR AMA SONU SÜPRİZLİDİR....

Uzun zamandır sadece abiye konusunu araştırdığımı gördüm, sanki tek derdim bir gece nasıl göründüğümdü ama asıl olan o elbisenin içine girebilmekti. Bunu anladığım günden sonra beni bir telaş aldıki sorma. Uzun zamandır rejimlerle ilgili sıkıntılarım vardı, evet kabul ediyorum ama gerçek sorun bu değildi tabi. 

Evlendikten 1 yıl sonra ışık hızıyla aldığım kiloları neredeyse bir ömür geri vermek için debelendiğim düşünülürse içerisinde bulunduğum durumun vehameti daha net görülür. İnsanın tüm dengesini bozan bir olay bu ; hem kendine güven hem sağlık hem de kıyafet-bütçe konusunda daraldığım günlerdi. Çevremdeki 'bir takım' insanların benim kilo alma hızımla aynı hızda kilo vermesi ve ' Amann canım bi şey yok kiiiiii. Yediklerime dikkat ediyorum sadece!' diyerek beni başından savmasıda cabası. Yahu sen bu hızda kilo veriyorsun üstelik ekstra çaba harcamıyorsun ama ben aynı hızda kilo alıyorum, üstelik yemiyorum nasıl bir adalet bu. 

Resmen 'Seda Sayan' olmuştum. Açımm kardeşim aççççç!!! Su içsem yarıyor diyenlerle dalga geçmeyin, evet bazen bir bardak su bile yarıyor. Günler birbirini kovalıyordu, ben şişip şişip duruyordum, her yediğim lpg olarak midemde geri dönüyor ve gıdım kontrol edilemez boyutlara ulaşıyordu. Rejim yaptığı halde 420günde 15 kilo alan insan var mı diye sormayın, ben varım. Testler, tahliller, kontroller... Izdırap günleri içerisinde ben bir garip yaralı ceylan havasında yaşamımı sürdürüyordum. Derken hayatımda ne değiştiyse artık( ne değiştiğini anlatacağım) bir gün kilo vermeye başladım. Nasıl oldu sorusunu duyar gibiyim. Her kilo sorunu yaşayan, zayıflayan diğer bir kişinin yöntemini delice merak eder, ediyordum da. Günlük tutmaya başladım ama günlüğü kandırmıyordum, 5 kek yediysem de onu yazıyordum. Bu sayede yaptığım eşşeklikleri ve meleklikleri görmeye başladım. Kendimi kontrol etmeyi öğrendim. Arkadaşlarla yemek yerken yağsız siparişler vermekten utanmamayı öğrendim. 

Farkındayım yazım dan dun gidiyor, kendime tokatlar yapıştırıyorum. Ama başka türlüsünü bilmiyorum, bildiklerimden en işe yarayanı bu. İnsanın eski elbiselerini toplayıp bazanın altına kaldırmasından, büyük beden reyonlarına bakmasından, sevgilisinin yanında oturuken şekilden şekle girmesi, başka kadınlara bakar bu adam benim gibi tombiği napsın diye kuruntulanmaktan, aynaya baktığında 'yuhhh be kardeşim' demesinden daha acı değildir ama, inan! Tombiğin halinden tombik anlar, o kadar kesin ve net söylüyorum. 

Ömrü boyunca zayıf olan kilo sorunu yaşamamış arkadaşlarımla konuşmadım, onlara akıl danışmadım, kendi bildiğimi okumaya karar verdim. Ve yaptım! Bazıları bu kilodan memnun olabilir ama ben değildim, bikini giymek için pareo ön şarkını kabul etmiyorum, siyahı asaletten giymek istiyorum, halka açık yerlerde kahve içip evde löp löp çikolata yerken ağlamak istemiyorum, yüzümün ne kadar güzel olduğunu değil tablonun tamamından övgü almak istiyorum, evet iltifatta duymak istiyorum!!!. Niye inkar ediyoruz neden yok sayıyoruz neden uzun kumaşların arkasına saklanıp yetersiz hissettiklerimizi örtbas etmeye çalışıyoruz? 

Bu durumu değiştirmek için elimden geleni yaptım, başarılı olamadığım zamanlarım oldu, diyetisyenimin bana inanmadığı, annemin çok yediğimi söylediği, bir çok yolu denediğim. Sonunda kendime göre bir program bulup uyguladım, yanında günlük tuttum, kendimi frenledim ve gerçekten aç gezdim, çünkü mide o kadar büyümüştü ki onu zaten dolduracak miktar yoktu. Yaklaşık 7 kiloyu bu şekilde 3 ayda verdim. Az geliyor değil mi? Aslında az değil neredeyse 1,5 beden demek bu. Ama sonra ibre düşmeye başladı,daha verilmesi gereken onca kilo varken tekrar duraklamaya evresine geçtim hatta bir kaç kilo aldım. Yine buhran dönemine girmek üzereydim ki sevgili dostum yardımıma koştu. İnsanın dostu çok önemliymiş, bunu bir kez daha öğrendim. Ailemde ve çevremdeki rejim listelerini saklayanlardan farklı olarak kolumdan tuttuğu gibi kitapevine götürdü ve hayatımı değiştiren kitabı aldırttı.

Evet o kitabın adı 'DUKAN DİYETİ'. 

Kitabı aldığım gibi eve koştum, bir gecede altını çize çize okuyup bitirdim. Sonra ben başla bir ağlamaya, hüngür şakır. Eşim ne yapacağını şaşırdı, hanım elden gidiyor, olayı da anlamadı tabi.. Hayatımda belki ilk defa küfürlü konuşarak; bana hiç bir şey yapmadığını sadece dikkat ettiğini söyleyenlerin bazılarının aslında Dukan!! yaptığını anladım. Bu kadar art niyetin dizilerde olacağını sanırdım meğer senaristler bunları görüp yazıyormuş, yalan değil valla kanlı canlıları aramızda dolanıyor.

Yazılarıma ara vermemin asıl nedeni bu işte sevgili dostlar. Denemek, inanmak ve öyle yazmak istedim. Kendi inanmadığım bir şeyi kimseye anlatmayı tercih etmem bu yüzden yaklaşık 1 aydır bu diyeti yapıyorum ve bu sabah tartıda gördüğüm rakamdan sonra bir hışımla bu yazıyı yazmaya başladım. Ben ki ayda 1 kilo bile zor veren bir insanken bu diyeti yaparken aslında vücudumun ve metebolizmamın o kadarda psikopat olmadığını gördüm.

Neler yedim, neler yaptım, kaç kilo verdim hepsini tek tek yazıcam. 

Paylaşıcam.

Gizleyenlerin aksine milyonlarca satan bir kitap bu, evrenin sırrı değil yani. Yapanların sayısını araştırdıkça dehşetler içinde kaldım. Meğer tüm dünyanın haberi varmış..

VE...... MARATON BAŞLASIN !!!!!!!!!!!

Not: Ama önce gidip kitabı alın. Ve mutlaka alın!!!!! Ben yaklaşık 9 tane aldım. Sevdiklerime ve benle aynı durumda olanlara hediye ettim. Bazen kalabalık olmak daha keyiflidir...